مقایسه فرمت های HDR (HDR10, Dolby Vision, HLG, Technicolor)

در مقاله امروز فروشگاه لوازم خانگی کالا پایا قصد داریم شما را با مقایسه فرمت های HDR (HDR10, Dolby Vision, HLG, Technicolor) آشنا کنیم. اگر در حال خرید تلویزیون جدید با کیفیت فوق العاده 4K هستید؛ مطمئنا این تلویزیون از قابلیت HDR (مخفف  High-Dynamic-Range) پشتیبانی می کند. اما تفاوت بین فرمت های HDR چیست؟ آیا باید در هنگام خرید این گزینه را مد نظر داشته باشید؟

HDR Video چیست؟

HDR مخفف High-Dynamic-Range و به معنای دامنه دینامیکی بالا است. این قابلیت به نمایش بصری فیلم ها؛ نمایش های تلویزیونی؛ بازی های ویدیویی یا تصاویر اشاره دارد. در حقیقت؛ HDR تصویری بهتر و روشن تر با جزئیات بالاتر از یک فیلم یا تصویر با کیفیت استاندارد را ارائه می دهد.

Dynamic range یا دامنه دینامیکی اصطلاحی است که برای توصیف میزان جزئیات قابل مشاهده در روشن ترین رنگ های سفید و تیره ترین رنگ های تیره استفاده می شود. هر چه دامنه دینامیکی بیشتر باشد؛ جزئیات بیشتری در سایه حفظ می شود. فیلم HDR نیاز به استفاده از نمایشگری دارد که از قابلیت HDR پشتیبانی می کند که می تواند به حداکثر میزان روشنایی بالاتر از تلویزیون استاندارد SDR برسد.

• بیشتر بخوانید: نحوه اتصال آیفون به تلویزیون سامسونگ با استفاده از AirPlay 2

دامنه دینامییک با stops (اصطلاحی عکاسی که معمولا با مقدار نور در ارتباط است) اندازه گیزی می شود. در حالی که نمایشگرهای SDR قادر به نمایش بین 6 تا 10 استاپ هستند؛ نمایشگرهای HDR می توانند حداکثر 13 استاپ را داشته باشند. این به معنای جزئیات بیشتر روی صفحه است و جزئیات بیشتر در سایه ها هم حفظ می شود.

HDR video همچنین از فضای رنگ 10 بیت پشتیبانی می کند. در نتیجه فیلم HDR از Rec توسعه داده شده استفاده می کند. طیف رنگی 2020 که حدود 75 درصد از طیف رنگی قابل مشاهده را پوشش می دهد. با مقایسه با Rec استاندارد 709 مورد استفاده در محتوای SDR حدود 36 درصد از طیف قابل شماهده را پوشش می دهد.

رنگ های بیشتر روی صفحه و اوج روشنایی بسیار بالاتر؛ تجربه مشاهده واقعی را ایجاد می کند. این لزوما به این معنا نیست که هر صحنه بسیار روشن تر از ویدیوی SDR خواهد بود. عناصر منفرد مانند خورشید یا انفجار از اوج روشنایی بهره مند می شوند؛ در حالی که تغییرات بیشتر در رنگ باعث ایجاد یک تصویر واقعی می شود.

HDR10 – پیاده سازی استاندارد

HDR10 استاندارد پایه در اکثر تلویزیون های سازگار با HDR است. اگر یک Blu-ray 4K Ultra-HD با برچسب HDR خریداری کنید, احتمال ارائه HDR10 بسیار زیاد است. این امر منجر به آن شده است که HDR10 تا حد زیادی به یک حالت سازگار تبدیل شود که اکثر تلویزیون های مدرن می توانند دوباره از آن استفاده کنند.

محتوای تولید شده برای HDR10 تا حداکثر 1000 نیت روشنایی را ارائه می دهند از متادیتای ثابت برای تعیین سطح متوسط نور فریم و حداکثر روشنایی استفاده می کند؛ به این معنا که مقادیر متوسط و حداکثر نور صحنه به صحنه متفاوت نیستند. اگر چه HDR10 یکی از اساسی ترین فرمت های HDR است؛ اما هنوز هم می تواند به مراتب بهتر از محتوای SDR به نظر برسد.

از آنجا که HDR10 یک فرمت متن باز است؛ پشتیبانی گسترده ای از هر دوی تولیدکنندگان تلویزیون و محتوا می کند. در نتیجه؛ محتوای HDR10 را در همه جا پیدا خواهید کرد (از جمله در اکثر ویدیوهای یوتیوب). اگر چه استاندردهای بازی HDR در حال ظهور هستند؛ کنسول ها و ویندوز هم از HDR10 برای ارائه بازی ها در دامنه داینامیکی بالا استفاده می کنند.

HDR10+ – یک HDR بهبود یافته با متادیتای دینامیکی

HDR10+ یک استاندارد متن باز دیگر است؛ اما استانداردی است که توسط سامسونگ و آمازون ویدیو تولید شده است. با استفاده از متادیتای دینامیکی که می تواند درخشندگی را بر اساس هر صحنه یا فریم به فریم تنظیم کند؛ در HDr10 بهبودهایی ایجاد کرده است. محتوای تولید شده در HDR10+ در حال حاضر با حداکثر روشنایی 4000 نیت ارائه می شود. متادیتای دینامیکی به حفظ جزئیات در هایلایت ها و سایه ها کمک می کند.

• بیشتر بخوانید: 7 تا از بهترین و قوی ترین آنتن داخلی تلویزیون در سال 2020

متاسفاه؛ HDR10+ قابلیت های دستگاهی که روی آن نمایش داده می شود (دقیقا مانند HDR10 معمولی) را در نظر نمی گیرد. این محدودیت در سایر استانداردها؛ به ویژه دالبی ویژن رفع شده است. هنگامی که صحنه های خاصی از قابلیت های نمایش بیشتر می شوند؛ این خود صفحه نمایش است که تصمیم می گیرد چونه تصویر را تنظیم کند. این ممکن است بسته به نمایشگر متفاوت باشد.

یکی از بزرگترین مشکلات HDR10+ عدم دسترسی به آن است. در حال حاضر؛ سامسونگ تنها تولید کننده مشهوری است که همه کاره آن است؛ گرچه پشتیبانی محدودی از طرف پاناسونیک، ویزیو و اوپو وجود دارد.

Dolby Vision – فرمت اختصاصی با متادیتای دینامیکی

Dolby Vision رقیب مستقیم HDR10+ است و از نظر فنی شباهت های زیادی با آن دارد. محتوای کنونی دالبی ویژن با حداکثر روشنایی 4000 نیت همراه است و در آینده از 10000 نیت، وضوح 8K و رنگی 12 بیتی همراه خواهد بود. همچنین از متادیتای دینامیکی برای تنظیم صحنه به صحنه برای بهبود کیفیت کلی تصویر استفاده می کند.

یک مزیت قابل توجه نسبت به HDR10+ این است که دالبی ویژن هنگام ارائه محتوا؛ قابلیت های نمایشگر را در نظر می گیرد. این می تواند منجر به یک تجربه مشاهده شود که نزدیکتر به هدف سازنده باشد؛ بدون در نظر گرفتن میزان روشنایی یا تاریک بودن صفحه نمایش.

• بیشربخوانید: راهنمای تصویری نحوه اتصال و نصب تلویزیون به دیوار

از آنجا که Dolby Vision یک فرمت اختصاصی است؛ تولیدکنندگان تلویزیون برای اجرای آن مجبور به پرداخت هزینه هستند. دالبی ویژن بیشتر در تلویزیون های سطح بالا یافت می شود؛ اما به طور گسترده ای توسط ال جی، سونی ؛ تی سی ال؛ هایسنس؛ پاناسونیک و فلیپس پذیرفته شده است. سامسونگ تنها تولیدکننده برجسته ای است که کاملا از دالبی ویژن (به نفع HDR10+) اجتناب کرده است.

اگر واقعا جستجو کنید؛ تلویزیون هایی وجود دارند که از همه فرمت ها پشتیبانی می کنند. با این حال، پیدا کردن HDR10+ به طور محسوسی از دالبی ویژن دشوارتر است. همچنین محتوای بسیار بیشتری در مورد دالبی ویژن موجود است.

بسیاری از نمایش های Netflix و Disney + با پشتیبانی از برخی نمایش ها در سرویس هایی مانند Amazon Prime Video و VUDU در Dolby Vision تولید می شوند. از دالبی ویژن در Xbox Series X و Series S نیز پشتیبانی شده است که قول می دهند اولین تجربه های بازی دالبی ویژن را در سال 2021 ارائه دهند. باید منتظر بمانیم تا ببینیم چگونه این اتفاق می افتد.

Hybrid Log-Gamma – استاندارد برودکست

استانداردهای برودکست متفاوت از استانداردهای محصول تکامل پیدا می کنند؛ اما این به معنای پایبندی به SDR برای همیشه نیست. Hybrid Log-Gamma (HLG) یک فرمت متن باز است که توسط BBC در انگلستان و NHK ژاپن ساخته شده است. این فرمت با نسخه های قبلی سازگار است که فیلم HDR را از طریق برودکست پیاده سازی می کند. HLG به طور خاص حداکثر روشنایی 1000 نیت (مانند HDR10) را مورد هدف قرار می دهد.

از آنجا که برودکست ها باید طیف گسترده ای از دستگاه ها را با توانایی های مختلف در نظر بگیرند؛ اطمینان از اینکه نمایش مدرن HDR برو روی نمایشگرهای قدیمی SDR به درستی تمایش داده می شود؛ ضروری است. HLG با ارائه سیگنالی که به نمایشگرهای HDR مدرن اجازه می دهد؛ بدون بسته شدن درب فناوری قدیمی به دامنه دینامیکی بیشتری دست پیدا کنند؛ این مهم را محقق می کند.

اگرچه این فرمت برای برودکست ایجاد شده است؛ اما توسط سرویس های پخش استریم از جمله YouTube و  BBC iPlayer پشتیبانی می شود. پخش کنندگامی که قبلا از HLG استفاده می کردند شامل Eutelsat, DirecTV, Sky U.K است.

Advanced HDR by Technicolor

یکی از فرمت های HDR که تاکنون نتوانسته مخاطبان را جذب کند؛ Advanced HDR by Technicolor است. این فرمت با ابتکار LG و Technicolor برای اولین بار در حدود سال 2016 ظاهر شد. این تلویزیون تا سال 2019 به تلویزیون های ال جی راه پیدا کرد؛ زمانی که این شرکت به طور ناگهانی پشتیبانی از فرمت را از سری 2020 خود حذف کرد. این به طور موثر، باعث نابودی این فناوری شده است (فعلا). مسئله اصلی تلاش Technicolor ؛ کمبود محتوا بود.

روی کدام فرمت HDR باید سرمایه گذاری کنیم؟

اگر در سال 2020 تلویزیون HDR یا فراتر از آنرا بخرید؛ از HDR10 پشتیبانی می کند که جهشی بزرگ در دامنه دینامیکی و روسنایی نسبت به محتوای با کیفیت استاندارد است. اگر هنوز محتوای HDR10 را تجربه نکرده اید؛ می توانید لذت ببرید. برای بهره مندی از این قابلیت؛ شما به یک تلویزیون نیاز دارید که تقریبا 1000 نیت روشنایی و محتوای آن را فراگرفته باشد تا بتوانید از آن بهره مند شوید.

فراتر از HDR10؛ Dolby Vision بیشترین پشتیبانی را در بین تولیدکنندگان محتوا و تولیدکنندگان تلویزیون دارد. اکثر Blu-rays و سرویس های استریم با دالبی ویژن در نظر هستند. این فرمت نسبتا در آینده  هم باقی می ماند. با این حال روکو و گوگل امسال باکس های استریم را پشتیبانی می کنند که از دالبی ویژن حمایت می کنند.

همچنین تلویزیون های زیادی برای پشتیبانی از دالبی ویژن وجود دارد در حالی که پشتیبانی از HDR10+ بیشتر به برند ساسمونگ محدود می شود. ویزیو و هایسنس تلویزیون هایی تولید می کنند که از هر دو پشتیبانی می کنند اما از هر مدل پشتیبانی نمی کند. همچنین تعداد کمی از فیلم های HDR10+ وجود دارند و فقط آمازون محتوای استریم را برای آن تولید می کند.

• بیشر بخوانید:  ویروسی شدن تلویزیون های هوشمند و روش های حل این مشکل

از آنجا که HLG یک استاندارد برودکست است؛ اکثر تلویزیون ها مدرن از آن برای حرکت به جلو پشتیبانی می کند. اگر چه نمایشگر شما برای دریافت برودکست نیاز به پشتیبانی از HLG ندارد. اگر تلویزیون زیادی تماشا نمی کنید؛ می توانید HLG را در لیست اولویت های خود قرار دهید.

در اکثر موارد؛ تلویزیونی که انتخاب می کنید استانداردهایی را که می توانید از آنها بهره مند شوید را حکم می کند. با توجه به این موضوع؛ شما همچنین می خواهید تفاوت بین فناوری فناوری های نمایشگر را درک کنید تا بتوانید یک انتخاب آگاهانه انجام دهید.